باکسی هرگزنگویم درددل روح پاکت رانمیسازم کسل/آرزوی همزبانم میکشد همزبانم نیست آنم میکشد/سوت وکورم شوق وشورم مرده است غم نشاطم رابه یغمابرده است/عمرمادرکوچه های شب گذشت زندگی یک دم به کام مانگشت/ بی تفاوت بی هدف بی آرزومیروم درچاه تاریکی فرو/عاقبت یک شب نفس گویدک بس وزتپیدن بازمیماندنفس/مرغ کوری میگشایدبال خویش میکشدجان مرادنبال خویش/بادسردی میوزددرباغ یادبرگ خشکی میرودهمراه باد.
برچسبـهـ ـا : تنهایشعر